Heel herkenbaar hoor!
Het jaar voor mijn burn-out deed ik dat namelijk ook. Telkens dacht ik van vakantie naar vrije dagen toe. Dan zal het weer beter worden, dan zal ik wel uitgerust zijn, dan ben ik weer opgeladen. Herkenbaar?
Zomervakantie
Ik had me helemaal naar de zomervakantie toegeleefd, dan zal ik goed uitrusten, dan was het niet zo heel druk op het werk dan, dan, dan………………….
Helaas lukte dat niet, dus maar weer kop in het zand en doorgaan. Dat ik allerlei lichamelijke klachten kreeg zoals hartkloppingen, niet kunnen slapen of heel onrustig slapen en veel piekeren, buikpijn als ik uit bed kwam en weer een hele nieuwe dag voor me zag relateerde ik niet op aan mijn werkstress. De ochtenden waren echt verschrikkelijk. Achteraf denk ik wel wat sneu voor mijn gezin zeg. Ik was echt geen leuke partner en moeder. Terwijl het rare was dat als ik eenmaal op mijn werk was ging ik als een jekko. Er was veel werk dus gaan met die banaan. Niemand op het werk merkte dus wat aan mij (denk ik hè?)
Vrije dagen met de herfst
Dus weer die kop in het zand, het ging toch wel. Even doorzetten en misschien in de herfst nog wat dagen vrij nemen om op te laden. Dat ik helemaal geen energie meer over had voor mijn vriendinnen of om te gaan sporten nou dat moest dan maar. Later wordt het wel rustiger en pak ik het weer op. Weer mijn kop in het zand!
De klachten werden erger, ik ging steeds harder werken, had concentratieproblemen, was bang fouten te maken omdat ik het niet goed meer kon onthouden en ging mezelf steeds meer controleren. Gelukkig kwamen de kerstdagen eraan en had niet veel mensen uitgenodigd want ja ik moest uitrusten en bijkomen van mijn drukke baan. Dan kwam het nieuwe jaar en had ik vast weer goede voornemens. Weer die kop in het zand!
Feestdagen
Die feestdagen heb ik dus helemaal niet kunnen vieren, vlak daarvoor zei mijn lichaam JE BEKIJKT HET MAAR LEKKER. Jij luistert niet naar mij dan maar zo. Ik viel helemaal uit. Kwam bij een cardioloog terecht voor hartklachten, maar dit was allemaal door de stress ontstaan. Kon echt niets meer onthouden, kon zelfs geen boek meer lezen en een boodschappenbriefje waar meer dan 3 dingen opstonden was echt teveel voor mij. Mensen kon ik niet meer om me heen verdragen. Daar zat ik op de bank. Gelukkig heb ik een hond en heb dus uren gewandeld met hem om tot rust te komen, mijn lichaam echt weer gezond moe te maken zodat ik weer wat kon slapen.
Herken jij dit ook? Stop jij ook telkens je kop in het zand en denk je dat het vanzelf wel weer goed gaat komen met jouw lichaam? Ik denk het niet namelijk. Ik had zo graag iemand naast mij gehad die met mij mee kon denken. Van wie ik tips kon krijgen hoe ik het anders kon gaan aanpakken om wel weer te kunnen genieten van mijn werk. Helaas kon ik dat toen niet.
Masterclass
Maar jij volgt mij al, misschien ben jij het je wel wat meer bewust dat jij er zelf wat aan moet gaan doen. Als dit zo is dan wil ik je graag uitnodigen voor mijn MASTERCLASS, met een kleine groep gelijkgestemden gaan we de strijd aan tegen jouw werkstress. Van mij krijg je tips en handvatten in een stappenplan hoe jij dit kan gaan aanpakken. Zodat ook jij weer plezier krijgt in jouw werk. Deze dag is op vrijdag 12 oktober van 10-16 uur in mijn praktijk in Zwijndrecht.
Wil jij je opgeven voor de Masterclass of wil je hier meer over weten klik dan hier.