Afgelopen maandag in mijn Facebook live sprak ik over reflecteren.
Dit kwam eigenlijk doordat iemand reageerde met: “sommige collega’s in de zorg die fulltime werken, werken meer dan 500 uur over. Op een fulltime contract van 1900 uur op jaarbasis werk je dan omgerekend 7,5 dagen in de week. Ook na een burn-out zie ik mensen terugkomen en weer dezelfde uren draaien.. Dat heet hart voor de zaak hebben. Ze herkennen en erkennen het wel, maar gaan vaak gewoon zo door.”
Dit komt mij zo bekend voor. Zeker voor mijn burn-out, eigenlijk 5 jaar ervoor al had ik burn- out klachten, bleef een week thuis en 3 weken halve dagen werken en dan moest het maar weer. Voelde wel dat het zwaar was, dus besloot in het ziekenhuis een andere baan te zoeken. Dus vluchten, maar nam wel mezelf mee en m’n harde werken. Puntje bij paaltje 5 jaar later toch een burn-out.
Maar ook als leidinggevende zag ik het gebeuren. Er moet zoveel en medewerkers maken zoveel overuren die niet uitbetaald mogen/kunnen worden en vrijgeven was ook niet altijd makkelijk. Ja wat moet je dan.
De één kan beter zijn grenzen aangeven dan de ander. Ik probeerde ze als coachend leidinggevende het wel te laten inzien, maar gaf zelf niet echt het goede voorbeeld.
Maar het is nooit te laat om het anders te gaan doen.
Dus terugkomend op het reflecteren, doen wij dat eigenlijk nog wel? Af en toe coach ik vrouwen die van mboV naar een hboV-niveau doorstromen. Zij gaan weer naar school en lopen vaak stage in hun eigen ziekenhuis. Zij reflecteren bij iedere nieuwe handeling die zij uitvoeren. Misschien begeleid jij ook wel een stagiaire en lees je hun verslagen.
Maar reflecteer jijzelf weleens? Kijk jij terug op je eigen handelen en ervaring van die dag of week om daarvan te leren? Hou jij jezelf de spiegel voor om zo eens even stil te staan bij je eigen werkzaamheden en de keuzes die je dan maakt? Maar vooral hoe dit dan voelt voor jezelf?
Reflecteren gaat echt over jou. Waarom doe je de dingen die je doet? Gaat dit op de automatische piloot of lukt het jou om te reflecteren en te voelen wat het met je doet? Kun jij terugkijken waarom je telkens ja zegt als je eigenlijk nee bedoelt? Hoe voelt dit voor jou?
Hoeveel overuren heb jij eigenlijk staan en waardoor komt dit?
PS: Zal je graag eens skypen met mij om jezelf te reflecteren? Dit kan in een gratis sessie; stuur mij een mailtje en wij plannen een afspraak.