Herken jij dat, dat je je super verantwoordelijk voelt tijdens je werk in de zorg?
Verantwoordelijk voor alle zorg die er geleverd wordt of kijk jij alleen naar de zorg die jijzelf levert?
De meeste vrouwen die in de zorg werken en last van werkstress hebben niet nm. Ben jij ook zo iemand? Die zich super verantwoordelijk voelt voor je patiënt en de behandelingen en zorg die zij/hij krijgt?
Dat jij eigenlijk altijd vindt dat je te kort schiet? Het altijd beter had willen doen als je de tijd en middelen er maar voor had. Aan het einde van de dag niet vaak tevreden bent met wat je gedaan hebt?
Naast die verantwoordelijkheid ben je ook nog enorm perfectionistisch
Perfectionisme is op zich niets mis mee. Het helpt je om jezelf te stimuleren, je grenzen te verleggen en je eigen prestaties te overtreffen. Maar helaas kan het namelijk ook in de tegenovergestelde richting doorslaan: de lat voor jezelf zo hoog leggen dat het nauwelijks te bereiken is en je ook bang wordt om te falen. Jij mag geen fouten maken toch zeker? Alles moet gedaan worden zoals is afgesproken en eigenlijk nog beter. Wat is dat toch? Vooral de combinatie verantwoordelijkheid en perfectionisme zijn de ingrediënten om last van werkstress te krijgen.
Laatst had ik een coachgesprek met een oudere leerling-verpleegkundige die HBO-V deed. Ze kwam bij mij omdat zij veel werkstress ervaarde tijdens haar stage en had het idee dat zij niet snel genoeg werkte en steeds achter de feiten aanliep. Natuurlijk was ze leerling, maar ja ze wilde alles wel super goed doen, anders faalde ze in haar ogen. Toen ik haar vroeg of zij ook zo streng was voor haar collega’s als voor haarzelf, antwoordde ze dat “nee, natuurlijk niet”, ze zei er zelfs bij dat zij hen dan goed feedback kon geven dat fouten maken er nu eenmaal bij hoorde. Maar ja zij wilde zelf geen fouten maken en niet falen.
Waarom zo streng zijn voor jezelf?
Hiervoor zet ik dan de RET-methode in met de onderstaande vragen
- Vragen naar de feiten
– Waar staat geschreven dat jij geen fouten mag maken?
– Wie zegt dat precies?
– Is foutloos werken haalbaar?
– Is het 100% fout. Hoeveel % is fout en hoeveel niet? - Doelmatigheidsvragen
– Als jij zo denkt, worden je prestaties dan beter?
– Kan jij je goed op je werk concentreren, met deze gedachte in mijn achterhoofd? - Filosofische vragen
– Wat maakt jou eigenlijk waardeloos als persoon als je fouten maakt?
– Is het juist dat een persoon door een bepaald gedrag op een bepaald moment meer of minder waarde kan krijgen?
– Wat is precies de waarde van een persoon?
Wees komende dagen eens wat liever voor jezelf.
Dit geeft lucht, ruimte en verrijking van je werk. Vier je successen. Schrijf aan het einde van de dag eens op waar je trots op bent. Wat heb je vandaag gedaan voor je patiënten?
Zodat ook jij weer kan gaan genieten van je passie: het werken in de zorg!
Ontspannen groet,
Sija Dupré
werkstresscoach
Kijk ook naar mijn vlog over dit blog.
INZICHT ZONDER HANDELING,
GEEFT GEEN VERANDERING