In mijn vlog deze week geef ik een tip hoe je met dominante collega’s of leidinggevende kan omgaan.
Grappig vind ik zelf dat ik hiervoor 2 bruggetjes tegen kwam.
Eén was de wijze waarom mijn honden reageren op een andere hond.
De oudste hond (helaas is hij vorige week overleden) maakte altijd een omtrekkende beweging. Hij ging de confrontatie liever uit de weg. Kostte hem wel veel energie maar hij had nooit bonje.
De jongste daarentegen denkt volgens mij ‘aanval is de beste verdediging’. Ik zie zijn haren omhooggaan en hij is zo gespannen als een veer.
Dat kom ik ook vaak tegen in mijn coaching gesprekken. Degene die last hebben van dominante collega’s bijvoorbeeld maken een omtrekkende beweging. Eén vrouw vertelde mij dat zij vaak probeerde haar dienst te ruilen als ze met een bepaalde dominante collega moest werken. Toen dat niet lukte in een avonddienst viel het toch mee om met die collega samen te werken. Eigenlijk zonde van je energie om er zo van slag van te raken.
Een ander ging de confrontatie aan wat uiteindelijk resulteerde dat zij wekenlang niet met elkaar spraken. Ook dit kost heel veel energie en laten we wel zijn, je moet het toch met elkaar doen op de afdeling.
Het volgende bruggetje bracht mijn eigen (ondernemings)coach. Zij had het over spruitjes eten.
Daarbij moest ik heel erg denken aan mijn coachees.
Heel vaak zeggen ze tegen mij dat zij zichzelf willen blijven en dat ander (lees: dominant) gedrag niet bij hen past.
Maar hoe is dit oude gedrag eigenlijk ontstaan? Had je dit al bij je geboorte of is het gaandeweg in je leven gekomen. Kom je misschien uit een groot gezin waar het normaal was dat je op je beurt wachtte? Of had je net als ik een paar dominante meisjes op de basisschool in je klas? En dacht je als ik mijn mond maar houd dan zien ze me ook niet, anders werd ik de ‘pispaal’.
Zo zie je dat het gedrag die je nu toepas ook is ontstaan, dus je kunt altijd je gedrag veranderen.
Terugkomend op de spruitjes, dit is eigenlijk als voorbeeld van nieuw gedrag aanleren. Je zegt ik lust geen spruitjes. Weet je dat zeker of lustte je ze vroeger niet? Heb je ze al eens opnieuw geproefd? Doe je dit dan één keer met een klein hapje en vind je het niks, dus eet je ze niet. Of kan het ook anders? Neem eens één spruitje tussen je normale eten en proef deze eens bewust. De volgende keer neem je er twee en ga zo door. Waarschijnlijk vind je ze niet zo vies als je eerder dacht. Wat ook goed kan is ze op een andere manier klaarmaken, met een voor jou lekker sausje.
Zo is het ook met nieuw gedrag aanleren. Stap voor stap kijken we wat het beste bij jou past maar toch een stapje naar die dominante collega c.q. leidinggevende toe. En zo steeds verder. Je zal zien dat dit nieuwe gedrag ook bij jou past (jouw sausje eroverheen). Dat je kunt gaan staan voor jezelf en je eigen kracht.
Zelf geniet ik hier ook altijd van, om jou zo te helpen dat je de stappen in vertrouwen kunt zetten. Door samen te kijken naar wat er goed ging en wat er beter kan.
Ontspannen groet,
Sija Dupré
Werkstresscoach